domowy fast food czyli klasyczna zapiekanka z farszem z pieczarek

      Czy ktoś z nas jeszcze pamięta, słynne zapiekanki z masą zrobioną ze zmiażdżonych pieczarek zapieczonych posypanym zółtym serem i polanym rozwodnionym ketchupem? przebój lat osiemdziesiątych, łza się w oku kręci... Zwykliśmy pomstować na to, że nasze dzieciaki tak uwielbiają "współczesną kuchnię naszych ulic", czyli królujące na każdej ulicy wszelkiej maści punkty z szybkim jedzeniem, a przecież i my mieliśmy swój fastfoodowy raj. Właśnie owe zapiekanki, czy coś co jeszcze teraz wyzwala u mnie wzruszenie na samo wspomnienie tamtych czasów, czyli uwaga hot-dog z pieczarkami. Tak, może nie wszyscy pamiętają, ale mieliśmy swoje rodzime hot-dogi, które z amerykańskim wzorem miały jedynie wspólną nazwę, a i to nie zawsze pisaną poprawnie. Cóż to był za wynalazek, otóż była to najzwyklejsza bułka (tzw. "paluch") nabita na metalowy bolec, aby zrobić w niej dziurę, w którą Pani w budce wkładała niezawodną i zawsze sprawdzającą się masę pieczarkową (czyt.: zapiekanka z pieczarkami). Tak to były czasy, chciało by się zacytować pewnego bohatera filmowego, i powiedzieć do naszych dzieciaków co Wy wiecie o prawdziwych...."fastfoodach".
    Kiedy już nie mam pomysłu na szybki posiłek dla dzieci, a sam też jestem głodny, robię zapiekanki. Choć te moje nie co się różnią, od owych eksperymentów będących szczytowym osiągnięciem rodzimego ulicznego rynku kulinarnego lat 80-tych, to jednak ilekroć je jemy, zawsze przypominam sobie tamte wspaniałe chwile, kiedy człowiek zajadał się gorącą zapiekanką kupioną w białej budce (najczęściej sprzedawano zapiekanki i przywołane hot-dogi w białych przyczepach kempingowych z Niewiadowa).
     Tyle wspomnień, czas wrócić tu i teraz. Tak wiec pierwszy odcinek z serii domowe fastfoody - klasyczna zapiekanka z farszem z pieczarek. Nasza zapiekanka, tym się różni od tej przywołanej z czasów PRL-u, przede wszystkim ilością składników, których możemy dodać ile nam się żywnie podoba, nakładając kolejno na farsz pieczarkowy, którym smarujmy bułę.

    Składniki:

* pieczarki, ilość: 0,5 kg
* bułki (tzw. paluchy, lub lepiej nawiązując do klasycznego pierwowzoru, dłuższe bagietki) ilość: dla naszej czteroosobowej rodziny, kupiliśmy 7 "paluchów".
* żółty ser (0,5 kg)
* masło (2-3 łyżki)
* oliwa z oliwek (1-2 łyżki)
* cebula (1/2-1 sztuka)
* szynka (lub każda inna wędlina, to już od Was zależy, możecie w ogóle zrezygnować z mięsa)
* pomidor (1 sztuka)
                                                                                    * papryka (1 sztuka)
                                                                                    * oliwki (dowolnie)
                                                                                    * czosnek
                                                                                    * natka pietruszki
                                                                                    * pieprz i sól (do smaku)

Wykonanie:
Farsz.

  * rozgrzewamy w rondlu masło z oliwą.
  * wrzucamy bardzo drobno pokrojoną cebulę i czosnek. Ja dodałem dodatkowo bez wiedzy dzieci odrobinę chilli, nie mogłem się powstrzymać. 
  * dodajemy poszatkowane pieczarki
 Całość dusimy, nie podlewamy wodą ponieważ same pieczarki, dużo jej zawierają i w trakcie duszenia wydziela się pyszny sos.
 * dodajemy dla smaku pieprz i sól.
Kiedy pieczarki się duszą (ok. 10 -15 minut, pamiętajmy, aby kilka razy wymieszać farsz w trakcie duszenia) przygotowujemy składniki do nakładania na farsz.
* ścieramy żółty ser
* kroimy pomidor, paprykę i oliwki. Dobrym pomysłem jest dodanie kaparów, tym razem nie dałem, bo nie uzupełniłem zapasów w spiżarni i okazało się, że nie mamy.
* na koniec, szynka, najlepiej dowolnie porwane kawałki,

     Wcześniej rozgrzewamy piekarnik do 150 stopni C, i na chwilę (3-5 minuty wkładamy przekrojone bułki, dzięki czemu będą od środka trochę już podpieczone)

        Największa frajda dla dzieci, nakładanie kolejnych składników na bułkach, równie miłe wspólne działanie z dziećmi jak układanie kompozycji na pizzy. Oczywiście farszu z pieczarek wykładamy wedle naszych oczekiwań, my lubimy kiedy jest go bardzo dużo, dodatkowo dla różnorodności zapiekanek, każda jest inaczej "przyozdobiona" składnikami. Na koniec, stos żółtego sera, jak najwięcej.

 * zapiekanki wkładamy do piekarnika nagrzanego do 180 stopni C, pieczemy do całkowitego rozpuszczenia się sera.

    






     Na koniec, nie zbędny dodatek ketchup, tyle, że w przeciwieństwie do tego z czasów PRL-u, nie należy go rozcieńczać.
Pozdrawiam i smacznego.
     A jeżeli macie swoje własne wspomnienia z tamtych czasów dotyczące "jedzenia na ulicy", napiszcie, ciekaw jestem innych opinii. Przepraszam młodsze pokolenie, że temat zarezerwowany tylko dla pokolenia, nastolatków z lat osiemdziesiątych.